Radońska Teofila Katarzyna Zofia (1846 – ok. 1913), publicystka. Ur. 27 IV w Chełmnie w pow. szamotulskim, w rodzinie ziemiańskiej, była jedyną córką Mikołaja (zm. 1870), właściciela wsi Prochy, i jego pierwszej żony Zofii z Janiszewskich. Miała siedmioro przyrodniego rodzeństwa z drugiego ożenku ojca.
R. kształciła się w Poznaniu w szkole żeńskiej, kierowanej przez Marcelego Mottego. W r. 1872 wydała w Poznaniu Krótką gramatykę polską dla uczącej się młodzieży, w sposób łatwy i przystępny opracowaną (Wyd.2., P. 1883). Od r. 1874 mieszkała w Poznaniu, w l. 1879–90 prowadziła pensjonat dla dziewcząt. Uprawiała działalność publicystyczną, pisała także wiersze. Prace swoje ogłaszała anonimowo w pismach poznańskich: „Sobótce”, „Tygodniku Wielkopolskim”, „Warcie” (tu m. in. artykuł biograficzny August i Paulina Wilkońscy, 1875 t. 2). Od 2 X 1880 – do r. 1885 redagowała w Poznaniu (wraz z siostrą przyrodnią Teresą) „Dwutygodnik dla Kobiet. Pismo Beletrystyczne i Naukowe”, przeznaczony głównie dla czytelniczek ze sfery ziemiańskiej, reprezentujący zachowawcze poglądy. W l. 1885–7 pismo wychodziło pt. „Tygodnik Beletrystyczny i Naukowy”. R. przetłumaczyła z języka francuskiego dwa listy Zygmunta Krasińskiego do A. Lamartina i do Ch. Montalemberta (P. 1881) dotyczące spraw polskich. W l. 1888–90 redagowała „Dom Polski. Pismo Beletrystyczne i Naukowe”. W r. 1890 uczyła prawdopodobnie religii na pensji Anastazji Warnke, a od r. 1892 mieszkała w Sepnie w pow. kościańskim. Wspólnie z Józefem Chociszewskim w l. 1893–5 redagowała w Inowrocławiu „Dziennik Kujawski”. Ostatnie lata życia spędziła w domu starców w okolicach Krakowa. Tam przypuszczalnie zmarła ok. r. 1913.
R. rodziny nie założyła.
Estreicher w. XIX i dopełnienie; Bibliogr. historii Pol. XIX w., II cz. 1, 3 vol. 3; Wpol. Słown. Biogr.; Żychliński, III 224; – Chociszewski J., Piśmiennictwo polskie w życiorysach, Wyd. 2., P. 1882 s. 304; Grot Z., [Wstęp do:] Motty M., Listy Wojtusia z Zawad, W. 1984 s. 24; – „Ruch” 1889 s. 156; – Inst. Filol. Pol. Uniw. Pozn.: sygn. 669, Ząbkiewicz W., Zarys monograficzny „Domu Polskiego”, (mszp. pracy magisterskiej).
Wiesława Albrecht-Szymanowska